جدول جو
جدول جو

معنی حسین حرانی - جستجوی لغت در جدول جو

حسین حرانی
(حُ سَ نِ حَرْ را)
ابن محمد بن ابی معشر مودود سلمی جزری مکنی به ابوعروبه محدث مورخ. متولد پس از 320 هجری قمری 835/ میلادی و متوفی در 318 هجری قمری 930/ میلادی او راست: تاریخ الجزیرتین و جز آن. (معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 9 ص 272) (فهرست ابن الندیم ص 230) (تذکره الحفاظ ذهبی ج 2 ص 304) (کشف الظنون) (فهرست ظاهریه) (ایضاح المکنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 305)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(حُ سَ نِ مَ غَ)
ابن محمد ثعالبی مرغنی مکنی به ابومنصور مورخ معاصر محمود سبکتکین غزنوی. او راست: ’الغرر فی سیر الملوک و اخبارهم’. وی در421 هجری قمری 1030/ میلادی زنده بوده است. (معجم المؤلفین ج 4 ص 50 و 58 مکرر از دوسلان در فهرست مخطوطات عربی ج 1 ص 284) (بروکلمان ج 1 ص 342). این کتاب توسط کتابفروشی اسدی در تهران در 1341 هجری شمسی با افست تجدید چاپ شده است. و رجوع به ثعالبی در همین لغت نامه شود
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ)
ابن علی بن محمد بن احمد بن حسین بن احمد خزاعی نیشابوری رازی مکنی به ابوالفتوح (متوفی 535 یا 560 هجری قمری). رجوع به ابوالفتوح شود. و در هدیه العارفین ج 1 ص 312 تبصره الانام در ملل و نحل و الرساله الحسینیه را به وی نسبت داده است
ابن محمد آمدی متخلص به رازی از کاتبان دیوان بود و در 1120 هجری قمری درگذشت. او راست: ’نصایح الابرار’ و جز آن. (هدیه العارفین ج 1 ص 324)
ابن طلحه رازی کاتب. اوراست: ’هدایه’ در ترسل. (هدیه العارفین ج 1 ص 332)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ حُ)
ابن محمد کمور، ریاضی دان و داستان سرا بود. در قاهره مدرس مدرسه هندسه بود وتألیفاتی در ریاضی داشت و در 1303 هجری قمری درگذشت. (معجم المطبوعات) (اعلام زرکلی) (معجم المؤلفین)
ابن محمد بن عبدالله علوی حسنی مکنی به ابوعلی. کتابی در ترجمه احوال پدرش سلطان محمد دارد. و به سال 1213 هجری قمری / 1798 میلادی درگذشت. (معجم المؤلفین از دلیل مؤرخ المغرب)
ابن خلیل الکریدی حنفی مدرس. در قندیه به سال 1218 هجری قمری درگذشت. او راست: حاشیۀ سراجیه و ’اشراط الساعه’ و جز آن. (هدیه العارفین ج 1 ص 332)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ حِ)
ابن مصطفی بن عبدالرحمان بن محمد شافعی در دمشق متولدشد و در همانجا در 1173 هجری قمری / 1760 میلادی درگذشت ودر باب الصغیر دفن شد. او راست: حاشیه بر مغهاج در فقه شافعی. (معجم المؤلفین از سلک الدرر ج 2 ص 62)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ)
دهی است از دهستان کاکاوند بخش دلفان شهرستان خرم آباد. واقع در 54هزارگزی شمال باختری نورآباد و 22هزارگزی باختر راه خرم آباد به کرمانشاه. ناحیه ای است تپه ماهور. سردسیر مالاریایی. دارای 120 تن سکنه میباشد. فارسی و لری زبانند. محصولات آنجا غلات، لبنیات. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. و راه مالرو است. ساکنین از طایفه غیب غلام بوده برای تعلیف احشام زمستان به قشلاق میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ بَ)
ابن محمد بن عبدالنبی بلادی فقیه معاصر احمد جزائری نجفی. درگذشتۀ 1151هجری قمری / 1738 میلادی او راست: ’منهاج الاعمال’ در اصول دین. (معجم المؤلفین از اعیان الشیعه ج 27 ص 200)
لغت نامه دهخدا
(تَ)
حسین بن احمد بن علی بن محمدالتبانی مکنی به ابوعبدالله. وی از ابوالفتح احمد بن الحسن بن سهل... البصری الواعظ و ابوالحسن علی بن احمد بن عبدالرحمن العزال و ابومحمد بن السقا و غیرهم حدیث کرد و از وی ابوالبرکات ابراهیم بن محمد بن خلف الحماری روایت کرده است. (انساب سمعانی ورق 103 الف)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ طِ)
ابن عبدالرحیم اصفهانی فقیه اصولی. صاحب ’الفصول الغرویه’ در اصول. وی در 1261 هجری قمری / 1845 میلادی درگذشت. (معجم المؤلفین از بروکلمان پیوست ج 2 ص 827) (ذریعه ج 11 ص 205)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ عَ)
ابن قاسم بن علی عیانی ملقب به مهدی لدین الله از ائمۀ زیدیان یمن و ساکن صنعاء بود. در 384 هجری قمری 994/ میلادی متولد و در جنگی در بون (در شمال صنعاء) در 404 هجری قمری 1013/ میلادی درگذشت. او راست: ’التحدی للعلماء و الجهال’ و ’تفسیر غریب القرآن’. (معجم المؤلفین از اعلام زرکلی چ 2 ج 2 ص 274) (هدیه العارفین ج 1 ص 307) (ذریعه ج 4 ص 486)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ قَبْ با)
ابن محمد بن زیاد نیشابوری مکنی به ابوعلی قبانی محدث و مورخ. متولد در خراسان در سال دویست وده و اندی و متوفی در 289 هجری قمری / 902 میلادی سفرها کرد و حدیثها شنید و گفت، و مسندی نگاشت. (معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 9 ص 18) (الوافی بالوفیات ج 11 ص 111) (تهذیب التهذیب) (تذکره الحفاظ) (شذرات الذهب) (مرآت الجنان) (هدیه العارفین ج 1 ص 304). و در برخی موارد قبائی آمده است. و رجوع به ابوعلی حسینی شود
ابن علی منجم. او راست: ’اوضح الدلائل’ در علم هیئت. و در 952 هجری قمری 1545/ میلادی درگذشته است. (ایضاح المکنون ج 1ص 150) (معجم المؤلفین) (هدیه العارفین ج 1 ص 318)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ مَ)
ابن جعفر بن محمد حنفی ابومحمد از عراق به یمن رفت و در آنجا در 389 هجری قمری درگذشت. او راست: ’الحروف السبعه’ در رد معتزله و جز آن. (هدیه العارفین ج 1 ص 306) (کشف الظنون)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ جُ)
ابن حسن یا ابن علی مکنی به ابوالمحاسن. او راست: جلاء الاذهان در تفسیر قرآن که مختصر تفسیرابوالفتوح است و در ده جلد چاپ شده است. وی در سدۀدهم هجری میزیست. (ذریعه ج 5 ص 123) (فهرست سپهسالار ج 1 ص 101) (فهرست دانشگاه ج 1 ص 85 مقدمۀ چاپ تفسیر)
لغت نامه دهخدا
(حَ سَ)
ابن علی بن حسین بن شعبه حرانی حلبی. معاصر شیخ صدوق (متوفی 381 هجری قمری) و استاد شیخ مفید (متوفی 413 هجری قمری). او راست: ’تحف العقول فیماجاء من الحکم و المواعظ عن آل الرسول’ که در 1303 هجری قمری در ایران با منتخب کشف المحجۀ ابن طاوس چاپ شده و سپس در 1380 هجری قمری مجدداً در تهران طبع شده است. رجوع به حرانی و ذریعه ج 3 ص 400 و ج 4 ص 431 شود
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ جَیْ یا)
ابن محمد بن احمد غسانی اندلسی جیانی مکنی به ابوعلی نسابۀ حافظ لغوی شاعر. درمحرم 427 هجری قمری 1035/ میلادی متولد شد و در 12 شعبان 498 هجری قمری 1105/ میلادی درگذشته است. او راست: تقیید المهمل و تمییز المشکل’. (معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 12 ص 34) (الوافی بالوفیات ج 11 ص 105) (وفیات الاعیان ج 1 ص 198) (بدایۀ ابن کثیر ج 12 ص 165) (تذکره الحفاظ ج 4 ص 30) (شذرات الذهب ج 3 ص 408 و 231) (مرآت الجنان ج 3 ص 46) (کشف الظنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 311)
ابن عبدالله بن عبدالعزیز بن محمد جیانی فهری غرناطی بلنسی حافظ معروف به ابن ناظر. رجوع به حسین غرناطی شود
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ رِ)
ابن عبدالصمد بن محمد بن علی بن حسین بن محمد بن صالح عاملی جباعی همدانی ملقب به عزالدین. وی پدر شیخ بهائی است و در علوم زمان دست داشت. وی در اول محرم 918 هجری قمری 1512/ میلادی در جبع متولد شد و به اصفهان مهاجرت کرد و در قزوین پایتخت صفوی سکونت گزید و در سفر بحرین در قریۀ مصلی در بحرین در 8 ربیع الاول 984 هجری قمری 1576 میلادی درگذشت و همانجا مدفون شد. مؤلفات بسیار دارد. (ایضاح المکنون) (تنقیح المقال ممقانی) (معجم المؤلفین) (تاریخ آداب اللغه جرجی زیدان) (اعیان الشیعه) (ذریعه)
لغت نامه دهخدا
(حُسَ نِ حَدْ دا)
ابن محمد بله جکی رومی لغوی مفسر. او راست: ’معراج الدرایه’ در تفسیر. (معجم المؤلفین از هدیه العارفین ج 1 ص 328) (ایضاح المکنون)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ حُ سَ)
حاج محمد حسین حسینی، ابن محمدحسن بن معصوم قزوینی شیرازی عارف شاعر. درگذشتۀ 1249 هجری قمری او راست: ’خمسۀ حسینی’ که پنج مثنوی است به نام ’الهی نامه’ و ’اشترنامه’ و ’مهر و ماه’ و ’وامق و عذرا’ و ’وصف الحال’ که در شیراز با شرح او بر دیباجه های مثنوی مولوی در 1324 هجری قمری چاپ شده است. (ذریعه ج 7 ص 257)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ حَ)
ابن اسماعیل بن مصطفی رومی. او راست: کشف الکروب که در 1205 هجری قمری تألیف کرده است. (هدیه العارفین ج 1 ص 327)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ حَمْ ما)
یکی از سران لشکر صاحب الزنج و قیام کنندگان زنگی است. رجوع به صاحب الزنج و ابن اثیر چ 1302 هجری قمری ج 7 ص 84 شود
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ حَ)
ابن حمدان بن حمدون تغلبی. متوفی 306 هجری قمری / 918 میلادی عموی سیف الدوله حمدانی و مؤسس حمدانیان است. در 283 هجری قمری بدستور معتضد، هارون بن عبدالله خارجی را شکست داد و اسیر کرد، و مقام عالی یافت و در نزاع ابن معتز با مقتدر طرفداری ابن معتز کرد و پس از پیروزی مقتدر، حسین با خانواده اش به موصل گریخت، و سپس مقتدر به او امان داد و به امارت قم فرستاد و باز در آنجا یاغی شد ولیکن بزودی به اطاعت بازگشت و امارت دیار ربیعه یافت و در آنجا باز سرپیچی کرد، لیکن این بار نیز مغلوب شد و او را در 303 هجری قمری ببغداد برده بحبس مقتدر انداختند و در 306 هجری قمری کشتند. (کامل ابن اثیر ج 8 ص 34) (فهرست تجارب الامم) (زرکلی چ 1 ص 248) (مجمل التواریخ 348) (تاریخ سیستان 289) (رجال حبیب السیر)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ حَنْ نا)
ابن محمد بن حسن طبری شافعی مکنی به ابوعبدالله حناطی فقیه بود و در بغداد میزیست و پس از 400 هجری قمری 1010/ میلادی درگذشت. او راست: ’الکفایه و الفروق’. (معجم المؤلفین از تهذیب الاسماء) (طبقات الشافعیه ج 3 ص 160) (کشف الظنون) و در هدیه العارفین ج 1 ص 311 مرگ وی در 498 هجری قمری تعیین شده است
لغت نامه دهخدا
(خَ)
حسین بن یوسف بن ابی یعقوب خرقانی، مکنی به ابوعلی. امام و خطیب و فقیه بود و در سمرقند مجلس درس داشت. وی از امام خطیب ابوالقاسم محمود بن احمد زهری خرقانی حدیث کرد و از او عمر بن محمد نسفی حدیث کرد. مرگ اوبسال 422 ه. ق. اتفاق افتاد. (از انساب سمعانی)
لغت نامه دهخدا
(حُ سَ نِ دَ)
ابن سلیم بن سلامه بن سلمان بن عوض بن داود بن سلمان دجانی شاعر (1202- 1274 هجری قمری / 1818- 1888 میلادی). عرب و مفتی یافا بود و در مکه درگذشت. وی تألیفاتی دارد. (معجم المؤلفین از ایضاح المکنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 330)
لغت نامه دهخدا
(عَ یِ حَرْ را)
ابن حسین بن علی بن علان بن عبدالرحمان، مشهور به ابن حرانی و مکنّی به ابوالحسن. محدث و مورخ و اهل خراسان بود. وی در سال 355 هجری قمری درگذشت. او راست: تاریخ الجزیره. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 76) (از هدیهالعارفین ج 1 ص 681). واژه محدث در علم حدیث به کسی اطلاق می شود که توانایی بررسی و نقد حدیث را داراست. این افراد با استفاده از دانش وسیع در زمینه راویان، طبقات مختلف آنان، و شواهد مختلف، صحت یا سقم یک روایت را تعیین می کنند. محدثان با برقراری استانداردهای دقیق علمی، به مسلمانان کمک کردند تا از احادیث صحیح بهره برداری کنند و از اشتباهات جلوگیری نمایند.
لغت نامه دهخدا